ایستادن بر ویرانه ها و خوانش اوراد تکراری بیهوده است! ـ کامران پایدار
درشرایط امروزجامعه ایران درحالیکه ماشاهدرشدواعتلای هرروزه جنبش کارگری وآحاد دها میلیونی انسانهای کارکن وصاحبان جامعه هستیم.درشرایطی که رادیکالیسم ومدرنیسم وسکولاریسم وقیام ومبارزه توده ای درهمه جا پایه های حکومت جنایت و فساد اسلامی را به لرزه انداخته است.درروزهایی که درخلاِءآلترناتیووحضورووجودیک حزب کمونیستی وکارگری مسئول وهشیاروسرخط جامعه ولایه های پایینی با طی راه صعب ودشوارآزمایش وخطا درمقابل حکومت فاشیستی اسلامی ازپایین دست به خودسازماندهی زده است.درلحظاتی که ما شاهد تجمعات واعتصابات بازنشستگان وکارگران وپرستاران،معلمین ودیگرتوده های زحمتکش هستیم رفتاروتنازعات انواع محافل سنتی وپوپولیستی سرخورده راست ازجریانات توده ایستی اکثریتی گرفته تا محافل وجمع های چنده نفره وافرادمنفرد سرگردان وخیل عظیم سرخوردگان سیاسی چپ سنتی بیش ازهرزمان دیگری تراژیک ومضحک می نماید .بازی قهر وآشتی هایی که انتهایی ندارد.بازی اتحاد وانشقاق هایی که برهیچ استدلال اصولی ومنطقی متکی نبوده ونیست.استحاله و پوست اندازی شخصیت ها وافراد منفرد مدعی کمونیسم کارگری و درغلطیدن به پوپولیسم وژورنالیسم سرگردان ..دوستان وافرادی که درطی چندین سال قهروآشتی هایشان آخرمعلوم نشد که جایگاه وخواستگاهشان کجاست.؟این همه تجدید فراش ازاین حزب به آن محفل وازاین چند نفرهیچکاره به آن چند نفره هیچکاره وصل شدن و…و جالبتراینکه درپیشگاه جامعه ومخاطبین خود با سیاسیت فرار به جلو و عدم پاسخگویی نسبت به رفتارها وخطاهای فاحش سیاسی خود به ژورنالیسم و پوپولیسم و شلوغکاری وارایه تحلیل های پادرهوا ومتناقض مشغولند،آیا واقعا دوستانی که این همه ادعا دارند،با این همه خود خواهی وخود محوری،با این همه شکست درپس شکست،با این همه انزوا،با این همه انحراف وسطحی نگری حتی درتشخیص مسایل پیش افتاده وسیاسی روزو…برخی با مشاهده اوضاع بسیار دردناک ، جنگ اخیرغزه وجنایات ونسل کشی اسراییل محورمقاومتیی شده وبه آغوش تروریسم اسلام سیاسی افتاده اندآن دیگری هم برعکس جارچی و بلند گویی شده است درهمنوایی با ارکستر تروریسم دولتی غرب و….آیا تهیه چندتا ویدیو بلاگ ونوشتن دوتا مقاله الکن سیاسی که آن هم دربسیاری موارد یا تحلیلش ازاوضاع وشرایط روزاشتباه است یا مانندماجرای اصحاب کهف سالیان وقرنهاازواقعیتهای جاری جامعه ای که درشرایط انقلابی و تلاطمات لحظه ای به سرمی برد پرت ومهجوراست.درآوردن یک نشریه تکراری توسط چند نفرآدمهایی که حداقل دردودهه اخیربه گوشه امن وانزوای خود خزیده اند وگاهی یواشکی سرک می کشند و می روند و…این که نمی شود کارومبارزه کمونیستی برای احیا وبرپایی انقلاب کارگری؟اینها که نه حرفی برای گفتن دارند ونه توانی برای بیان!!؟واقعا با این رفتارهای سطحی وساده دلانه مگرمیشود به سوی سازماندهی انقلاب کارگری رفت ودست به قدرت سیاسی برد.بدترین کارها دروغگویی به خود وسپس به دیگران است.آیا همه دوستان سابق وافرادی که بقول منصور حکومت اینگونه تکراری وکسالت باروپوچ به شغل ناشریف شلوغ کاری،خرده کاری و،،مس گری،،مشغولند،آیا نقدونگاه ونظری انتقادی ومسئولانه به رفتارهای خود دارند.آخرمبارزه وکارکمونیستی که جهت تفرج وتفنن نیست، تفریح وتنوع وسرگرمی آخرهفته که نیست.آیا واقعا این افراد تا کنون ازخود پرسیده اند که درطی این سالها وطی این همه ماجراهای انباشته از تکرار وتسلسل وزیگزاگ آیا حتی واقعا چند میلی مترحرکت به جلو داشته اند؟؟ آیا همه این افراد صداقتی وشهامتی درجمع بندی،بیان واعتراف به خطاهای سیاسی خود داشته اند؟؟من شخصا بنظرم بسیاری ازافراد با گرایشات به ظاهر چپ وسیاسی منزوی ومنجمد شده درخارج ازکشورآنچنان درانزواو مهجوریت ودنیای کوچک دون کیشوت خود مغروغند که دیگرحتی قادربه ارایه یک نقد وجمع بندی ازاوضاع و شرایط رقت با خویش هم نیستند چه رسد به آنکه که بخواهند رهبران وسازماندهان ونقش آفرینان یک انقلاب کارگری در اوضاع وشرایط حساس وآبستن ایران باشند .پرسش اساسی این است ،جایگاه این محافل وافراد پرادعا وبی عمل درامرسازماندهی انقلاب کارگری درکجاست ؟شرایط ونبازمبرم امروز جامعه ما تحزب اکید کمونیستی است.وجودو حضوررهبران وکادرهای سرخط ودلسوزوجنگنده پراتیکال درجامعه است.سازماندهی شوراها،سازماندهی کمیته های محلات،سازماندهی مجامع عمومی زنان،جوانان،دانشجویان وکمیته های مخفی اعتصاب وتلفیق کارمخفی وعلنی و… درمیان طبقه کارگروهمه بخشهاوجنبش های اجتماعی است.واقعا این افراد ومحافل خصوصا مدعی کمونیسم کارگری درکجا ودرکدامین مقطع وجایگاه واقعی پراتیکال تدارک وسازماندهی انقلاب کارگری قراردارند؟؟با ادعا،باهیاهو، باخود خواهی وخود مداربینی،با قهروآشتی های هرروزه که برپایه هیچگونه اصول مستدل ومستند مارکسیستی هم سوارنیست و…که نمی شود ونمی توان رهبروسازمانده انقلاب کارگری بود. که نمی شود حزب سازمانده ورهبرداشت که نمی شود قدرت سیاسی وهژمونی آلترناتیووراه حل سوسیالیستی وکارگری راتامین نمود و… درعوض خروارخروارتحلیل سطحی وژورنالیستی صد من یک غازدرباره جنگ غزه واسراییل وامریکا بی کمترین توجهی به سیاستهای میلیتاریستی امپریالیسم روسیه وچین ونقش آنها درجنگ و کشتاروکمک به تداوم عمرنکبت باررژیم تروریست اسلامی به اندک مخاطبین چند نفره خودارایه می کنند.صرف تحلیل بی ارزش وبی مصرف وبی ارتباط درراهبرد امرانقلاب ومبارزات جاری کارگران وزحمتکشان ؟؟آن هم بی توجه به نقش سرمایه داری جهانی و نقس و جایگاه سود ومقدرات و تقسیمات جهانی سرمایه .درهمه تطلاتمات،جنگها وحوادث جاری اکنونی جهانی خصوصا خاورمیانه. واما جنبش جاری،طبقه کارگروهمه زحمتکشان به جان آمده ازاستثمارعریان وخشن سرمایه واسلام سیاسی به انتهای راه خود رسیده است.اینکه دیگرنه بالاییها قادرند بسان گذشته حکومت کنند ونه پایینیها بسان گذشته قادربه ادامه زندگیند امری بسیار بدیهی وپیش پا افتاده است.چه بخواهیم چه نخواهیم فروپاشی وهزیمت وسقوط حاکمیت اوباش اسلام وخدا و سرمایه به نیروی طغیان وانقلاب کارگران وزحمتکشان عنقریب درچشم اندازودرراه است.این رویدادبزرگ،این رنسانس اسلامی،این انقلاب،این انفجارواین سونامی شورش بردگان وگرسنگان درراه است و….با تمامی این حقایق انکارناپذیرباید پرسید واقعا جایگاه محافل وافرادسرگردان وهمه سرخوردگان سیاسی به حاشیه وبه مهجوریت افتاده کجاست؟ دوست من؟آیا واقعا برای دلخوشی و رضایت خودت تولید سروصدا می کنی یا درتدارک کارانقلاب تشریف دارید؟سیرحوادث واقعی وجاری درجامعه راه خود را میرود واین طیف افراد ومحافل سرگردان نظاره گران بی عمل وبی اثرهمچنان باقی می مانند.آنکس که خواب است توان بیدارش نمود اما آن کس که خود را به خواب زده است بیداروهشیارنخواهد شد. برای سازماندهی وتدارک انقلاب کارگری به کاری کارستان نیازفوری وعاجل است باید دراندیشه ارتباطات،راه ها،افراد ونیروها وامکانت نووتازه بود.باید با شهامت،با آگاهی،با دلسوزی،با مسئولیت پذیری،با تاکید هزارچندان برتحزب کمونیستی راه مارکس و منصور حکمت را بدورازهمه حاشیه های انحرافی پی گرفت.ایستادن برویرانه ها وخوانش اوراد تکراری ومهوع هرچند مستی آورباشداما بیهوده پوچ وبی نتیجه است. باید مبارزه ورهایی را با تدارک وپراتیک برپایی انقلاب کارگران زندگی کرد.واما ما کمونیستهای کارگری درراستای تامین هژمونی طبقه کارگربمثابه تنها نیروی قدرتمند صلاحیتداراجتماعی وسیاسی درمسیرسازماندهی ورهبری یک انقلاب کارگری برای تصرف قدرت سیاسی وحاکمیت انقلابی ومدرن کارگران وبرقراری فوری جمهوری سوسیالیستی واجرای کلیت برنامه ،،یک دنیای بهتر،، درجهت تامین آزادی وبرابری ورفاه وخوشبختی کارگران وزحمتکشان مبارزه می کنیم.سرنگونی قهرآمیز،همه جانبه وکامل جمهوری نکبت اسلامی وظیفه فوری وامرعاجل انقلاب کارگریست.کمونیسم کارگری وتاکید برراه حل کارگری وسوسیالیستی ضامن رهایی جامعه،آزادی وبرابری آحاد انسانهاست.
کامران پایدار
شهریور1403