کارگران در ایران به سوی اعتصاب های سراسری ـ عباس منصوران

روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه، ۱۳ و ۱۴ آبان ۱۴۰۴، در میانه‌ی آبان‌ماه ۱۴۰۴، از ماکو تا شیراز، از شیراز تا تهران،‌از خارک تا هفت تپه، اعتصاب‌‌ها و اعتراض‌های کارگری به‌سوی سراسری شدن،‌ طبقاتی و تهاجمی‌ جاری شده است. جامعه بار دیگر شاهد طغیان اعتراضی کارگران و زخمتکشان،  از جمله پرستاران، کشاورزان و بازنشستگان در ده‌ها شهر بوده است. از میدان‌های نفت و بیمارستان‌ها تا دشت‌های نیشکر و کارگاه‌های شهرداری، صدای واحدی برخاست:

صدای طبقه‌ی کارگر در برابر فقر، تبعیض و سیاست‌های ویرانگر حکومتی

– اعتصاب کارکنان شرکت نفت فلات قاره ایران – بهرگان، خارک و سیری

بامداد چهارشنبه ۱۴ آبان، کارگران شرکت نفت فلات قاره در مناطق عملیاتی بهرگان، خارک و سیری دست از کار کشیدند و گرد هم آمدند. این اعتصاب، یکی از گسترده‌ترین حرکت‌های اخیر در بخش انرژی کشور بود.

مطالبات کارگران به روشنی بیان شد:

  • اصلاح فوری ساختار مزدی و حذف سقف حقوق؛

  • لغو مالیات‌های غیرقانونی بر دستمزدها؛

  • استقلال صندوق بازنشستگی و حذف تبعیض میان نیروهای رسمی و پیمانی.

نمایندگان کارگران اعلام کردند که «سال‌ها وعده شنیده‌ایم و هیچ اصلاحی صورت نگرفته است».
خشم انباشته‌ی کارگران نفت، بار دیگر نشان داد که مرکز ثقل اقتصاد کشور در حال جوشش است.

🔹 همایش کارگران پیمانی و قراردادی صنعت نفت – تهران

هم‌زمان در تهران، صدها نفر از کارگران پیمانی و ارکان ثالث صنعت نفت در برابر نهاد ریاست‌جمهوری همایش اعتراضی برپا کردند.

شعارها علیه پیمانکاران دلال‌گونه و وعده‌های بی‌سرانجام دولت طنین‌انداز شد.

کارگران خواستار:

  • حذف کامل شرکت‌های پیمانکاری و تبدیل وضعیت نیروها؛

  • اجرای نظام پرداخت برابر با کارکنان رسمی؛

  • پرداخت فوری معوقات و اصلاح احکام مزدی.

این همایش اعتراضی در تهران، حلقه‌ی دیگری از زنجیره‌ی اعتصاب‌های صنعت نفت،‌یعین حیاتی‌‌ترین شاهرک حیاتی حکومت و جامعه است که در ماه‌های اخیر سراسر جنوب و مرکز ایران را در بر گرفته و با تداوم خود می‌تواند به اعتصاب سراسری نفتگران بدل شود.

🔹 اعتراض پرستاران و کارکنان درمانی – مشهد و اهواز

در روز ۱۴ آبان، پرستاران بیمارستان قائم مشهد علیه بی‌توجهی به تعرفه‌ها و تأخیر مزدی تجمع کردند.
در همان روز، پرستاران و کارکنان خدمات درمانی اهواز با پهن کردن سفره‌های خالی در محوطه‌ی بیمارستان، تصویر تکان‌دهنده‌ای از فقر و تبعیض را به نمایش گذاشتند.

آنان خواستار:

  • پرداخت فوری معوقات؛

  • اجرای کامل تعرفه خدمات پرستاری؛

  • بهبود وضعیت معیشت و امنیت شغلی.

این حرکت‌های هم‌زمان، تداوم اعتراضات پرستاران در سراسر کشور و نشانه‌ی جوشش موجی نو در بدنه‌ی نظام درمانی است.

🔹 خیزش کشاورزان در ماکو

در شهرستان ماکو، این بخش از کردستان بسیار حساس، کشاورزان روستای بهلول‌آباد بار دیگر به میدان آمدند.

سال‌هاست که از حق‌آبه‌ی کشاورزی‌شان محروم مانده‌اند و وعده‌های مسئولان درباره‌ی تخصیص آب از سد ارس هرگز عملی نشده است.

در تجمع اعتراضی اخیر، کشاورزان تهی دست فریاد زدند:

«زمین خشک است، وعده‌ها بی‌حاصل!»

مطالبات آنان روشن است:

  • تأمین حق‌آبه کشاورزی مطابق مصوبات؛

  • تخصیص آب از سدهای منطقه با اولویت تولید و زندگی مردم؛

  • بهبود زیرساخت‌های آبیاری و تجهیز اراضی.

این اعتراض، پژواک خشم کشاورزان به فرودستی و قحطی نشانیده‌ شده در سراسر ایران است؛ از اصفهان تا خوزستان، از ماکو تا ورزنه – نشانه‌ای از پیوند میان بحران آب و زیست محیطی و فساد حکومتی و ستم طبقاتی.

🔹 تجمع بازنشستگان مخابرات در ده‌ها شهر

روز سه‌شنبه ۱۳ آبان، بازنشستگان شرکت مخابرات ایران در تهران، تبریز، اهواز، اصفهان، سنندج، زنجان، رشت، همدان و کرمانشاه گرد آمدند
شعارهای آنان طنین‌افکن بود:

«نه تهدید، نه زندان، دیگر اثر ندارد — کارگر بیدار است، از استثمار بیزار است.»

مطالبات:

  • اجرای کامل همسان‌سازی حقوق‌ها؛

  • پرداخت معوقات مزدی و بیمه‌ی تکمیلی؛

  • بازگرداندن مزایای رفاهی حذف‌شده.

بازنشستگان مخابرات، حلقه‌ی پیوندی میان نسل‌های کارگری‌اند و حضورشان در خیابان‌ها، نشانه‌ی فرارسیدن دورانی تازه از همبستگی طبقاتی است.

🔹 کارگران شهرداری ایلام – فقر در لباس خدمت

کارگران فضای سبز و خدمات شهری ایلام نیز در اعتراض به چهار ماه معوقه‌ی مزدی و نبود امنیت شغلی، مقابل ساختمان شهرداری تجمع کردند.

یکی از کارگران گفت:

«ما با جارو و بیل شهر را تمیز می‌کنیم، اما سفره‌ی خانه‌مان خالی است.»

این فریاد، پژواک میلیون‌ها مزدبگیرو تهی دست و زحمتکش در سراسرایران است که زیر سایه‌ی تورم، سیاست‌های خصوصی‌سازی و فساد اداری به ستوه آمده‌اند.

🔹 متقاضیان طرح مسکن ملی – اردکان

در اردکان، جمعی از متقاضیان طرح «مسکن ملی» مقابل اداره‌ی راه و شهرسازی تجمع کردند.
شعارشان کوتاه و گویا بود:

«پول دادیم، خانه ندیدیم!»

آن‌ها به تأخیرهای چندساله، افزایش قیمت‌ها و سکوت مسئولان معترض‌اند.

🔻 جمع‌بندی و چشم‌انداز

اعتراضات و اعتصاب‌های روزهای ۱۳ و ۱۴ آبان، تصویری روشن از هم‌زمانی و هم‌سرنوشتی بخش‌های مختلف طبقه‌ی کارگر ایران ارائه می‌دهد.

در جنوب، نفتگران؛ در شمال‌غرب، کشاورزان ماکو؛ در شرق و غرب، پرستاران و معلمان؛ و در شهرهای بزرگ، بازنشستگان و کارگران شهرداری — همه در طبقه‌ای واحد، زیر پرچم  حقوق انسانی و طبقاتی، عدالت و کرامت انسانی.

این هم‌زمانی دیگر صرفاً سلسله‌ای از اعصاب‌ها و همایش‌های اعتراضی پراکنده نیست؛ بلکه نشانه‌ای از بلوغ یک جنبش اعتراضی فراگیر است که در مسیر اعتصاب سراسری گام برمی‌دارد.

در حالی‌که حاکمیت از «مهار تورم» و «رونق تولید» سخن می‌گوید، واقعیت در خیابان‌ها، کارخانه‌ها و مزارع، چیز دیگری است:

فقر، خشم و اراده برای تغییر.

طبقه‌ی کارگر ایران بار دیگر بر صحنه بازگشته است — این بار نه تنها برای مزد، بلکه برای زندگی، آزادی و آینده‌ای انسانی. با شعار توپ، ‌تانک، ‌فشفشه دیگر اثر ندارد!

عباس منصوران

۶ نوامبر ۲۰۲۵/۱۵ آبانماه ۱۴۰۴

About admin

Check Also

حذف بیمه ی تکمیلی آسیب زا نیست، خود بیمه ی تکمیلی یا تحمیلی آسیب زا است! ـ امیر جواهری لنگرودی

Maghale_Karghari_Azar1404_Amir

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *