برگزاری دادگاه روشنک مولایی از زندان قرچک ورامین ـ منشور آزادی، رفاه، برابری

روز سه‌شنبه ۲۹ آبان دادگاه آنلاین “روشنک مولایی علیشاه” زن شجاع و جسوری که در مقابل تعرض جنسی و آزار و اذیت یکی از گزمه های جمهوری اسلامی مقاومت جانانه ای از خود نشان داد به صورت ویدیو کنفرانس از داخل زندان زنان قرچک ورامین و با حضور این زندانی برگزار شد.

روشنک مولایی که برای دفاع از خود به مقابله با فردی آزارگر و متجاوز برخاسته بود در شامگاه پنجشنبه ۱۰ آبان دستگیر شد و به زندان قرچک ورامین منتقل شد. او پیش از این نیز در جریان اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱ بازداشت و به زندان محکوم شده بود.

در ویدئوی منتشر شده از این واقعه در فضای مجازی، یکی از نیروهای نظامی جمهوری اسلامی سوار بر موتورسیکلت به روشنک مولایی که در پیاده رو و بدون پوشش اجباری حجاب در حال قدم زدن بود حمله کرده و او را مورد تعرض جنسی قرار داده بود، تعرضی که با واکنش شجاعانه روشنک مواجه شد. متاسفانه بسیاری از مردان حاضر در صحنه این تعرض از روشنک مولایی حمایت نکردند و یا کوشیدند فضا را به نفع فرد تجاوزگر آرام کنند.

شجاعت و شهامت روشنک مولایی در دفاع از آزادی پوشش و حریم بدن خود در مقابل نیروی وحشی و مرتجع و بیماران جنسی از نوع این فرد تجاوزگر ستودنی است و باید سرمشق دیگر زنان آزادی خواه قرار گیرد. بدون شک همین شجاعت دختران جوان ایرانی و مبارزه آنها با استبداد دینی حاکم است که در چند سال اخیر آنها را به رهبران واقعی جنبش آزادی خواهانه مردم ایران تبدیل کرده است، جنبشی که اکنون به خاری در چشم و تیغی در گلوی استبداد دینی بدل شده و این استبداد، درمانده و ناتوان، نمی داند با آن چه کند. از یک سو، سرکوب و کشتار دیگر خاصیت خود را برای حکومت از دست داده و، از سوی دیگر، عقب نشینی جمهوری اسلامی نیز جنبش آزادی خواهانه مردم را بیش از پیش تقویت می کند.
بر بستر همین عجز و ناتوانی حکومت است که باید هم بر پافشاری، پیگیری، و شهامت زنان آزادی خواه برای دست یافتن به آزادی پوشش و به دست آوردن اختیار جسم و جان خود تاکید کرد و هم مردان آزادی خواه و به طور کلی بخش های مختلف طبقه مزدبگیر اعم از پرستاران، معلمان، کارگران صنعتی، و بازنشستگان را به حمایت پیگیر و مستمر از این زنان آزادی خواه فراخواند. ایجاد و تداوم چنین فضای سیاسی بی تردید تلنگری جدی بر بی تفاوتی و نگاه منفعت طلبانه قشر خاموش و خاکستری جامعه خواهد زد و آن را به رویارویی با استبداد خواهد کشاند. در عین حال، باید بر این نکته مهم نیز انگشت گذاشت که جنبش آزادی خواهانه و برابری طلبانه زنان شجاع و با شهامت هم بدون اتحاد و همبستگی با جنبش مادی مزدبگیران برای دست یابی به رفاه و معیشت انسانی قادر به پیروزی بر استبداد حاکم نخواهد شد. و آخرین نکته این که کل جنبش آزادی، رفاه، برابری نیز اگر می خواهد از بهره برداری فرصت طلبانه جریان های سرمایه دارانه اپوزیسیون مصون بماند و خودسالار و مستقل و متکی به خود باقی بماند باید از منظر ستیز با سرمایه با استبداد سیاسی حاکم مبارزه کند، چرا که تجربه تاریخی جامعه ایران از بدو پیدایش تا کنون به روشنی نشان می دهد که جز در این صورت جامعه باز هم گرفتار استبداد خواهد شد. این حقیقت را هیچ گاه نباید فراموش کرد که در ایران، استبداد همیشه معلول وجود استثمار در اعماق جامعه بوده است و اکنون نیز چنین است. به عبارت دیگر، در ایران تا زمانی که استثمار وجود داشته باشد استبداد نیز به این یا آن شکل باز خواهد گشت. بنابراین، اکنون تنها با مبارزه ضداستبدادی از منظر ستیز با استثمار سرمایه دارانه است که می توان به جریان های متکی به سرمایه داری که تحت عناوین عوام فریبانه قصد به دست گرفتن رهبری جنبش آزادی خواهانه مردم را دارند نشان داد که مردم و در راس آنان زنان آزادی خواه ایران دیگر هیچ گونه استبداد اعم از سلطنتی و دینی را تحمل نخواهند کرد.

کانال تلگرام منشور آزادی، رفاه، برابری
۱ آذر ۱۴۰۳#منشور_آزادی_رفاه_برابری