دژخیمِ استبداد زنجير كو؟ تا بَر كشم دژخيمِ استبداد را شمشير كو؟ تا بر درم، من سينه ی بيداد را گر نور را در شهرِ شب، دزدند، اما باز هم در كوچه ها از لطفِ حقِ، روشن نمايم داد را ای كوه سانان، دوستان – دريادلان، آزادگان رسوایِ عالم می كنم، سرگشتگانِ باد را برخيز هم سنگر زجا، بردار زنجيرت …
ادامه متن ...