ـ”من دیگر در نسل کشی سهیم نخواهم بود” ، خودسوزی افسر آمریکایی: افشای نقش آمریکا در نسل کشی غزه ـ آذر ماجدی

 

نزدیک به پنج ماه از نسل کشی در غزه می گذرد. امروز شاهد یک قتل عام دیگر در شمال غزه بودیم. ارتش اسرائیل به انسان های گرسنه و تشنه ای که برای دریافت غذا تجمع کرده بودند حمله کرد، حدود 150 نفر کشته و هزار نفر مجروح شدند. نه اسرائیل، نه آمریکا و نه غرب دیگر حتی تلاش نمی کنند که چهره جنایات و قتل عام را بزک کنند؛ توجیه بتراشند؛ یورش می برند و می کشند.

جنبش در دفاع از مردم فلسطین، در محکومیت اسرائیل و آمریکا نیز سر خاموشی ندارد. تصور می شد که پس از مدتی جنبش اعتراضی فروکش می کند و خاموش خواهد شد. اما، این جنبش اعتراضی عدالت طلبانه کماکان با حرارت به پیش می رود. دولت های غربی هر گونه اعتباری را از دست داده اند. ماسک ها دروغ و ریا دریده شده است. روز یکشنبه 25 فوریه یک حرکت اعتراضی در آمریکا بحران ایدئولوژیک حکومت را آشکار تر ساخت.

خبر خودسوزی آرون بوشنل یک افسر نیروی هوایی آمریکا در مقابل سفارت اسرائیل در واشنگتن در اعتراض به نسل کشی در غزه، مانند یک بمب در سراسرجهان منفجر شد. این خبر آنچنان مهم بود که حتی رسانه های بستر اصلی نتوانستند آنرا سانسور کنند. سی ان ان در میان شوک همگانی نه تنها خبر را منتشرکرد، بکه آخرین پست وی در توئیتر که قاطعانه اسرائیل و آمریکا را محکوم می کند را نیز منعکس نمود:

“اسم من آرون بوشنل است و عضو فعال نیروی هوایی آمریکا هستم. من دیگر در نسل کشی سهیم نخواهم بود. من اکنون به یک حرکت اعتراضی افراطی دست خواهم زد؛ اما در قیاس با آنچه مردم فلسطین در دستان استعمارگران شان تجربه می کنند، بهیچوجه افراطی نیست. این آنچیزی است که طبقه حاکم قصد دارد نرمالیزه کند. فلسطین را آزاد کنید!”

ظرف چند ساعت آرون بوشنل به قهرمان و سمبل عدالت طلبی و انسان دوستی بدل شد. از سوی دیگر، نظر به گسترش انعکاس خبر و تاثیر آن، طرفداران اسرائیل و غرب، آرون را به تمسخر گرفتند و دیوانه اش خواندند. دیروز تعدادی از سربازان از جنگ بازگشتۀ آمریکایی، در گرامیداشت آرون، در یک حرکت اعتراضی، یونیفورم های خود را به آتش کشیدند. چند روز پیش از مرگ، آرون بوشنل از شرکت سربازان آمریکایی در جنگ غزه خبر داده بود. برای مردم آمریکا روشن شده است که این جنگ، جنگ آمریکاست.

بسیاری این خود سوزی را با خودسوزی های اعتراضی به جنگ ویتنام مقایسه کردند. تفاوت اینجاست که در زمان جنگ ویتنام خودسوزی ها توسط مخالقین ویتنامی جنگ انجام می گرفت ولی این بار یک نظامی آمریکایی در اعتراض به شرکت آمریکا در نسل کشی دست به این اقدام زده است. این رویداد اعتبار هیات حاکمه آمریکا را هر چه بیشتر به زیر سوال می برد. در شرایط حاضر یک بی اعتمادی وسیع نسبت به حکومت در جامعه موج می زند.

علیرغم، این بی اعتمادی و بی اعتباری و گسترش جنبش اعتراضی، دولت آمریکا بر ادامه این نسل کشی و تداوم و گسترش جنگ پای می فشارد. دیگر حتی به رعایت نظر اکثریت تظاهر هم نمی کنند. با مشت های آهنین جامعه را اداره می کنند. و این شرایط حاکم نه فقط در آمریکا، بلکه در کل غرب است. رشد جریانات راست و فاشیستی، بقدرت رسیدن احزاب دست راستی، افزایش غیرقابل باور قدرت و سرکوب پلیسی، رشد سانسور و تحدید آزادی بیان و اعتراض، در میان رشد وسیع فقر و بی خانمانی. شرایط بسیار خطیر است. رشد فاشیسم یک احتمال قوی است.

بنظر می رسد که جنبش اعتراضی در همبستگی با مردم فلسطین به نقطه جوش و اتصال دادخواهی مردم علیه سرکوب و ستم حاکم بدل شده است. زنده نگاه داشتن و گسترش این جنبش عدالت خواه یک امر حیاتی است. این نسل کشی چهره جنایتکار و سرکوبگر طبقه حاکم غرب را به بهترین وجه افشاء نمود. باید بر متن این آگاهی جنبشی وسیع و رادیکال علیه نظم حاکم سازمان یابد.