زندانیان سیاسی و عقیدتی را به یاد آوریم ـ منشور آزادی، رفاه، برابری
لیان درویش، دانش‌آموخته زبان‌شناسی، متولد ۱۳۵۷، مجرد، اهل و ساکن تهران است. او از ۲ اسفند ماه ۱۴۰۲، برای تحمل محکومیت ۵ سال حبس خود در زندان اوین به بند کشیده شده است.
لیان درویش نخستین بار در ۱۳ دی ماه ۱۳۹۶، پس از حمله ماموران اطلاعات سپاه به منزل شخصی اش با ضرب و شتم بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. این زندانی سیاسی پس از دو ماه با قرار وثیقه از زندان آزاد شد.
لیان درویش، بلافاصله پس از آزادی خود در دی ماه ۹۶، با گذاشتن کلیپی در شبکه‌های اجتماعی بازداشت غیرقانونی خود توسط اطلاعات سپاه و شکنجه‌های روانی در بازداشتگاه را شرح داد. وی همچنین، در مصاحبه با چند رسانه خارجی، از شکنجه و تحمیل شرایط سخت جهت وادار کردن او به اعتراف اجباری سخن گفت. انتشار این مصاحبه‌ها منجر به دستگیری مجدد او در اسفند ۱۳۹۶ شد.
لیان درویش که تا آبان ۱۳۹۷ در بند ۲۰۹ اوین در سلول انفرادی محبوس بود، به علت بیماری و وخامت شدید جسمانی‌اش، از جمله ابتلا به بیماری کبد، به بیمارستان منتقل شد. او در مرخصی استعلاجی، در موعد مقرر به زندان بازنگشت و متواری شد و سال‌ها مخفیانه در شهرهای مختلف ایران زندگی کرد .
درویش در سال ۱۳۹۸ به طور غیابی در دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه به علت عضویت در گروه‌های تلگرامی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و فعالیت تبلیغی علیه نظام و نیز توهین به سران حکومت مجموعا به هشت سال حبس محکوم شد که ۵ سال آن قابل اجرا است. همچنین در حکم صادره انتشار تصاویر و فیلم های مربوط به اعتراضات مردمی و فراخوان برای شرکت در اعتراضات از مصادیق اتهامی این زندانی سیاسی ذکر شده است.
لیان درویش پس از چند سال زندگی مخفی سرانجام در روز دوم اسفند ۱۴۰۲ به دست نیروهای امنیتی در محل سکونتش با ضرب و شتم بازداشت و روانه زندان اوین شد.
او از هشتم خرداد ۱۴۰۳ به دلیل اذیت و آزار و فشارهای وارده از سوی مسئولان زندان و همچنین عدم دسترسی به خدمات پزشکی برای مدتی دست به اعتصاب غذای تر زد، یعنی فقط مایعات می نوشید.
بنا به گزارش ها، لیان درویش به دلیل ابتلا به عفونت مثانه و کلیه نیاز فوری به مراقبت‌های پزشکی دارد. با این حال، مسئولان زندان اوین او را به مراکز درمانی اعزام نمی‌کنند. همچنین، درخواست آزادی مشروط وی تأیید شده و زمان قانونی اجرای آن نیز فرارسیده است، اما مسئولان زندان او را آزاد نمی‌کنند. درخواست مرخصی چند روزه وی نیز، به رغم موافقت اولیه، هنوز اجرا نشده است. وعده‌های عملی‌نشده مسئولان باعث افزایش فشار روحی بر این زندانی شده است.
ما بر اساس بند سوم منشور آزادی، رفاه، برابری خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط همه زندانیان سیاسی و عقیدتی از جمله لیان درویش هستیم.
