کمیته نوبل به پای خود تیر زد! ـ چراغ سبز به اشغال ونزوئلا ـ آذر ماجدی

کمیته نوبل جایزۀ صلح را به یک زن فاشیست ونزوئلایی که از آمریکا و اسرائیل درخواست حمله به کشورش را کرده، پشتیبان دو آتشه نسل کشی فلسطینی هاست و اعلام کرده که وقتی در ونزوئلا به قدرت برسد سفارت ونزئولا را به اورشلیم منتقل خواهد کرد، اعطاء نمود. در شرایطی که رسانه ها مشغول گمان زنی در مورد بردن جایزه توسط ترامپ بودند، جایزه به یار سیاسی او در ونزوئلا ماریا کورینا ماچادو داده شد. او هم جایزه را به ترامپ تقدیم کرد. کمیته نوبل بطور غیرمستقیم به ترامپ جایزه داد.

در شرایطی که نیروی دریایی آمریکا یک گروه رزمی بزرگ در نزدیکی سواحل ونزوئلا مستقر کرده و قصد اشغال  این کشور را دارد، نیروی نظامی فرانسه نیز تحت توجیه مقابله با “نارکو تروریسم” به آمریکا پیوسته است و صحبت. از پیوستن سایر کشورهای اروپایی در میان است،  جایزه صلح نوبل به این خانم خواهان رژیم چنج اهداء شده است. این  جایزه اعلام هواداری کمیته نوبل  از حمله آمریکا به ونزوئلا است. این جایزه جنگ و اشغال است، نه صلح. اعلام شده که ماچادو “به خاطر تلاش خستگی‌ناپذیرش در ترویج حقوق دموکراتیک برای مردم ونزوئلا و مبارزه‌اش برای دستیابی به گذار عادلانه و مسالمت‌آمیز از دیکتاتوری به دموکراسی” جایزه را برده است. این یعنی مهر تائید به پروژه رژیم چنج و عراقیزه کردن ونزوئلا.

 دادن جایزه به جنایتکاران جنگی از جانب کمیته نوبل تازگی ندارد. تاکنون سه رئیس دولت اسرائیل، مسبب نسل کشی و پاکسازی فلسطینی ها و حاکمان یک نظام آپارتاید مذهبی جایزه نوبل دریافت کرده اند: مناخیم بگین، اسحاق رابین و شیمون پرز؛ هنری کسینجر مسبب کشتار میلیون ها نفر در ویتنام، کامبوج، تیمور شرقی و سازمانده کودتای کلمبیا در 1971، شیلی 1973 و آرژانتین، دو کلرک رئیس جمهور آپارتاید آفریقای جنوبی، ال گور معاون کلینتون، مسبب کشتار 1 میلیون عراقی، بمباران یوگسلاوی سابق و جنگ در سومالی و باراک اوباما مسبب کشتار میلیون ها و آواره شدن میلیون ها نفر دیگر در خاورمیانه و نابودی لیبی و سوریه جایزه صلح نوبل را برده اند.

ماهیت و نقش ابزاری این کمیته روشن بوده است. اما امپریالیسم غرب موفق شده بود که شعار دموکراسی، حقوق بشر و قوانین بین المللی را به بخش قابل توجهی از دنیا قالب کند. نقش این کمیته آبرو و اعتبار خریدن برای جنایتکاران جنگی غربی و لانسه کردن جنایتکاران بعدی و مهره های رژیم چنج بوده است. نوبل یک بخش لایتجزا و برنامه ریزی شده هیات حاکمه است. در سال گذشته آمریکا یک رژیم چنج بر روی شورش جوانان در بنگلادش سازمان داد و محمد یونس برنده جایزه نوبل 2006 بعنوان رئیس دولت گمارده شد. کمیته نوبل در پروژه رژیم چنج در ایران نیز فعال است.

شرم آور است که بعد از دو سال نسل کشی اسرائیل در فلسطین، در شرایطی که میلیون ها نفر در سراسر جهان به خیابان ها آمده اند تا انزجار خود را از اسرائیل و همبستگی شان  با فلسطین فریاد زنند، نوبل به یک حامی و متحد دو آتشه اسرائیل و نسل کشی جایزه می دهد. این حرکت عملا پوچی تمام ژست های برسمیت شناسی فلسطین توسط برخی دولت های غربی را به نمایش می گذارد.

اما این حرکت در شرایط بین المللی کنونی حکم شلیک به پای خود را دارد. کمیته نوبل با این کار ذره آبروی باقیمانده را نیز از دست داد. حتی چشمان متوهم ترین باورمندها به “تمدن غرب”، دموکراسی و حقوق بشر و قوانین بین المللی و سازمان ملل گشوده شده است. تمام ماسک ها دریده شده است. دروغ ها و ریاکاری “دنیای مبتی به قانون” (نامی که بر خود نهاده اند) افشاء شده است. تمام پرده ها دریده شده است. آب از سرشان گذشته است.

آخرین میخ ها بر تابوت دموکراسی و حقوق بشر غرب فرود آمده است. سازمان ملل هر گونه اعتباری را از دست داده است. فاشیسم بسرعت در غرب در حال عروج است. حقوق شهروند و آزادی بیان در آمریکای “مهد دموکراسی” از کشورهای دیکتاتوری وخیم تر شده است. راسیسم در غرب بیداد می کند. دستگیری حتی سالمندان معلول و کودکان در تظاهرات آرام به امری روزمره بدل شده است. خشونت پلیسی وسیعا رشد کرده است. جایزه به یک فاشیست برای دفاع از دموکراسی یک جوک تاریخی است و حکم میخ آخر تابوت کمیته صلح نوبل را دارد.

آذر ماجدی