معامله جدید در سوریه و تهدید ها علیه کردها ـ امید زاگرس

این نوشتار به زبان کوردی سورانی بوده که به فارسی برگردانده شده است.
آنچه در سوریه اتفاق می افتد بخشی از جنگ جهانی سوم است که در بسیاری از نقاط جهان در حال انجام است. یعنی هم نیروهای بین المللی و هم نیروهای منطقه ای در معادلات سوریه دخالت دارند. وقتی صحبت از نیروهای بین المللی می شود، می توان به نقش آمریکا و روسیه در این معادله اشاره کرد. از آن زمان، ایالات متحده و روسیه در سوریه و اوکراین با هم اختلاف دارند آنچه که ایالات متحده در سوریه برنامه ریزی کرده بود با دخالت روسیه و ایران تا حد زیادی با مشکل مواجه شد. مداخله روسیه و ایران باعث شد که اوضاع تحت کنترل آمریکا به نظر برسد. از این رو آمریکا موضوع سوریه را به حالت تعلیق درآورد و تنها مذاکرات ژنو و قطعنامه را متوقف کرد. اما ظهور جنگ غزه و سپس لبنان این واقعیت را نشان داد که ایالات متحده آمادگی بیشتری برای آغاز یک مداخله جدید در خاورمیانه دارد. ویژگی این مداخله جدید به تدریج آشکار می شود. ایالات متحده مستقیماً مداخله نمی کند، بلکه از نیروی اسرائیل استفاده می کند و تمام حمایت های سیاسی، اقتصادی و نظامی را از اسرائیل ارائه می کند. با حمایت آمریکا، اسرائیل توانسته است تا حد زیادی حماس و حزب الله را که آنها را شاخه ایرانی می نامد، تضعیف کند. اکنون نوبت سوریه است،‌ زیرا سوریه نیز جایگاه مهمی برای ایران دارد.
به نظر می رسد اسرائیل، ایالات متحده و بریتانیا نقشه ای برای هدف قرار دادن مواضع ایران در سوریه از طریق حملات هوایی و استفاده از جبهه النصره که اکنون به حیات تحریر الشام تغییر نام داده است، طراحی کرده اند. همانطور که می دانیم جبهه النصره و حیات تحریر الشام در لیست سازمان های تروریستی قرار دارند. آمریکا و انگلیس مدتهاست که برای نابودی حیات تحریر الشام، حذف آن از فهرست سازمان های تروریستی و استفاده از آن به عنوان نیروی قانونی در معادلات سوریه تلاش کرده اند. گام های زیادی در این زمینه برداشتند. به ویژه در رسانه ها تلاش زیادی کردند تا به هیئت تحریرالشام ظاهری مدرن ببخشند. آنها چندین روزنامه نگار معروف از بسیاری از خبرگزاری های معروف را برای مصاحبه با محمد جولانی فرستادند. آنها حتی جولانی را مجبور کردند لباس پوشیدنش را عوض کند. با اعلام آتش بس در لبنان، مداخله در سوریه خیلی زود در دستور کار قرار گرفت و شورای آزادیبخش سوریه بسیج شد. حلب که در تمام طول جنگ داخلی سوریه قابل اشغال نبود، در سه روز به طور کامل اشغال شد. لازم به ذکر است نیروهایی که از حلب و حماه محافظت کردند، حزب الله، ایران و روسیه بودند و ارتش سوریه قدرت حفاظت از این اماکن را نداشت. اما وضعیت در دو حوزه تغییر کرده است. اول اینکه حزب الله و ایران در لبنان و سوریه به شدت تحت تاثیر حملات هوایی اسرائیل قرار گرفتند. به نظر می رسد روسیه نیز به دنبال توافق با ایالات متحده در مورد اوکراین است.
ممکن است آمریکا این پیشنهاد را به مقامات روسی داده باشد که آنها پذیرفتند: «سوریه را به من بسپارید، بگذارید آنچه در اوکراین اشغال کرده‌اید نزد شما بماند و بر این اساس با زلنسکی آتش‌بس و صلح برقرار کنید. آنگاه که به اظهارات زلنسکی در روزهای اخیر نگاه می کنیم، می‌شود فرضیه‌ی چنین توافقی را پذیرفت. او دیگر درباره بازپس گیری سرزمین های اشغالی اوکراین صحبت نمی کند، وی از صلح زیر نظر ناتو صحبت می کند. آنها ممکن است بخواهند مسئله‌ی سوریه و اوکراین را قبل از آمدن ترامپ حل کنند و بیشتر روی مبارزه با چین تمرکز کنند. بر اساس این تفاهم میان آمریکا و روسیه، پوتین نیروهای خود را از میدان نبرد با تحریرالشام خارج کرد. با عقب نشینی روسیه، نیروهای سوری نیز عقب نشینی کردند. بدون چتر روسیه، ارتش سوریه نمی تواند در میدان نبرد از خود دفاع کند. نیروهای ایرانی جنگیدند و فرماندهان زیادی را ا زدست دادند، اما قدرت آنها برای شکست حملات جبهه آزادیبخش سوریه کافی نبود. اسرائیل و آمریکا تمام مواضع ایران و حزب الله از لبنان تا ابوکمال سوریه را هدف قرار داده اند و اکثر مسیرهای انتقال نیرو، سلاح و مهمات را قطع کرده اند. آنچه از صحنه ها مشهود است این است که هیئت تحریر الشام از تاکتیک ها و تکنیک های جنگی اوکراینی استفاده می کند. تاکتیک‌ها و تکنیک هایی که ناتو به نیروهای اوکراینی آموزش داده است نیز توسط هیئت تحریر الشام آموزش دیده است. به نظر می رسد طرح آمریکا، اسرائیل و انگلیس تقسیم سوریه به سه قسمت است. ایجاد منطقه سنی نشین و قطع رابطه ایران با لبنان. منطقه کوچک علوی را به بشار اسد بسپارید و کردها را به ابزار تجارت با ترکیه تبدیل کنید. البته تهدیدی برای کردها وجود دارد. از زمان کشتار شهر کردنشین مرعش در شمال کردستان در سال 1978، طرحی بین المللی برای نابودی کردها در منطقه غربی رود فرات وجود دارد. در ترکیه توانسته اند تا حدود زیادی جمعیت شناسی را تغییر دهند. شهرهایی مانند سامسون (آدیامان)، مراش، مالاتیا، اورفا (رها)، آنتاکیا و سیواس که همگی کردنشین بودند، پس از کشتار ماراش دستخوش تغییرات جمعیتی شدند. اکثر مردم آن یا به اروپا یا شهرهای بزرگ ترکیه نقل مکان کردند. آنچه باقی می‌ماند این است که برخی از آنها توانسته اند هویت ترکی-سنی داشته باشند و اکنون خود را ترک می دانند. برخی از آنها مقاومت می کنند. اولین حمله به پ.ک.ک و اولین شهید پ.ک.ک در همین مناطق بود (Antab-Haqi Qarar-1977). پس از 40 سال فاز دوم این طرح در غرب کردستان اجرا شد. اشغال عفرین در2018 شروع فاز دوم بود. آنها می خواهند منطقه فرات غربی را به طور کامل از دست کردها در سوریه خارج کنند. بنابراین، تهدید اشغال، کشتار و نسل کشی علیه مردم ما در حلب، شهبا و کل غرب فرات وجود دارد. در اینجا می توان به طور خلاصه به نقش ترکیه نیز اشاره کرد. در سال 2011، نیروهای بین المللی مانند ایالات متحده و بریتانیا به ترکیه نقش کلیدی در حمله به سوریه دادند. بنابراین ترکیه پناهگاه و مسیر اصلی جبهه النصره و داعش به داخل خاک سوریه بود.
اروپا و آمریکا این را نادیده گرفتند. اما ترکیه موفق به اشغال و تجزیه سوریه از طریق داعش نشد. مقاومت کردها در اینجا نقش عمده ای داشت. به همین دلیل است که هنوز افرادی در ترکیه به خاطر پرونده کوبانی محاکمه می شوند. به نظر می رسد این بار نیروهای بین المللی به ترکیه گفته اند: «شما قبلاً در اجرای طرح ما موفق نبوده اید. بعد از اینکه ترکیه متوجه شد که نمی تواند به مزدور اصلی آمریکا، انگلیس و اسرائیل در سوریه تبدیل شود، این خطر را احساس کرد که کردها در سوریه چیزی به دست آورند. بنابراین، آنها شروع به مذاکره برای راه حل و روند صلح در شمال کردند و برای اشغال جدید غرب آماده شدند. حتی اگر مانند سال 2011-2018 نباشد، ترکیه همچنان در بازی است. تمام کمک هایی که ایالات متحده، انگلیس و اسرائیل به جبهه آزادیبخش سوریه می دهند از طریق ترکیه انجام می شود. ترکیه اکنون حمله ای را برای کشتار کردها در شهبا و تل رفعت آغاز کرده است. این حملات ادامه خواهند داشت و گسترش خواهند یافت. به طور خلاصه، این طرح بین المللی ایالات متحده، انگلیس و اسرائیل برای کاهش تنش در اوکراین، تجزیه سوریه، قطع دست ایران در سوریه و استفاده از کردها به عنوان ابزار چانه زنی با ترکیه است.
فراموش نکنیم که جبهه آزادیبخش سوریه در روز ۲۴ نوامبر (۲۰۲۴)، روز تأسیس پ.ک.ک، به حلب حمله کرد.
https://komelge.com/?p=2901