کمال لطفی پدر دادخواه رضا لطفی اهل دهگلان است که در ۲۸ شهریور ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات سراسری جنبش “زن، زندگی، آزادی” در این شهر بر اثر شلیک گلوله نیروهای نظامی و امنیتی جان خود را از دست داد.
کمال لطفی از جمله زندانیان سیاسی و از خانواده های دادخواه است که از زمان کشته شدن فرزندش بارها مورد اذیت و آزار ماموران امنیتی و نظامی قرار گرفته، دستگیر و زندانی شده، و اکنون با حکم ۵ سال حبس در زندان به بند کشیده شده است.
پس از قتل حکومتی رضا لطفی، خانواده وی برای مصاحبه تلویزیونی و نسبت دادن قتل فرزندشان به احزاب سیاسی کُرد مورد تهدید، ارعاب و فشار نیروهای امنیتی و نظامی قرار گرفت. با این همه، کمال لطفی، پدر رضا لطفی، چند روز پس از قتل حکومتی فرزندش و به دنبال ادامه فشار نهادهای امنیتی با انتشار ویدیویی اعلام کرد که فرزندش با تیراندازی نیروهای نظامی جمهوری اسلامی ایران کشته شده است. دادخواهی این خانواده و ادامه فشارها برای خاموش کردن صدای دادخواهی آنان در نهایت منجر به دستگیری پدر و تشکیل پرونده قضایی برای وی شد.
کمال لطفی نخستین بار در ۲۷ فروردین ۱۴۰۲ در دهگلان با ضرب و شتم نیروهای امنیتی در خیابان بازداشت شد. ابتدا در بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج تحت فشار و بازجویی قرار گرفت، سپس در اوایل اردیبهشت به زندان کامیاران منتقل شد. این پدر دادخواه در حالی که از حق داشتن وکیل و ملاقات با خانواده خود محروم بود از ۲۸ اردیبهشت همان سال در اعتراض به ادامه بازداشت خود دست به اعتصاب غذا زد و اعلام کرد یا آزاد می شود یا در زندان می میرد. این پدر داغدار پس از چند هفته اعتصاب غذا با وخامت حالش چند روزی به بیمارستان منتقل شد و در نهایت، پس از ۸۷ روز بازداشت در ۱۲ تیر همان سال با قرار وثیقه به صورت موقت از زندان آزاد شد.
در آذر ماه ۱۴۰۲ این زندانی سیاسی از سوی دادگاه انقلاب اسلامی دهگلان به اتهام‌های «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس، «توهین» به رهبر جمهوری اسلامی به ۲ سال حبس و «توهین» به بنیانگذار جمهوری اسلامی به ۲ سال حبس محکوم شد. پس از اعتراض آقای لطفی به این حکم، پرونده برای بررسی مجدد به دادگاه تجدید نظر استان کردستان ارجاع شد.
کمال لطفی در ۲۱ فروردین ۱۴۰۳ بار دیگر و پس از احضار به دادسرای عمومی و انقلاب اسلامی شهر قروه در استان کردستان بازداشت و به یک بازداشتگاه امنیتی، و پس از یک ماه بازداشت و بی خبری، به زندان کامیاران منتقل شد.
این پدر دادخواه و داغدار در سن بالای ۷۰ سال در حالی که از بیماری پوستی نیز رنج می برد، همچنان در زندان به سر می‌برد.
دادخواهی جرم نیست، بلکه ابتدایی ترین حق هر کسی است که عزیزش به دست سرکوبگران آزادی ستیز کشته شده است. هر انسان آزادی خواهی وظیفه دارد در این راه همراه خانواده های دادخواه باشد.
ما خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط همه زندانیان سیاسی و عقیدتی از جمله کمال لطفی، این پدر داغدار و دادخواه، هستیم.
کانال تلگرام منشور آزادی، رفاه، برابری
۱۷ آذر ۱۴۰۳
#منشور_آزادی_رفاه_برابری
